Angsten en overgevoeligheid

E. een meisje van 5 jr is overgevoelig voor prikkels, met name hard geluid en veel mensen om zich heen. Daarnaast is ze bang in het donker, heeft ze verlatingsangst en zoekt in nieuwe of spannende situaties haar toevlucht tot haar moeder. Ze gaat achter haar staan, houdt haar been stevig vast en verzet geen stap. Als moeder haar wil bemoedigen raakt ze in paniek en gaat gillend staan trappelen en huilen. Jengelen noemt moeder dat.

Na 4 wkn inname van haar bachdruppels zijn er positieve veranderingen te zien. Moeder vertelt dat haar dochter meer dingen alleen durft te doen. Tijdens een museumbezoek aan Nemo ging N. zelf op onderzoek uit en ging ze haar eigen gang, daar waar ze normaal dicht bij haar ouders bleef. Ondanks de drukte en harde geluiden, liep ze met zelfvertrouwen en zonder angst langs alle bezienswaardigheden. Ze genoot ervan!

Ook op een kinderfeestje met meerdere onbekende ouders had N. het goed naar haar zin gehad en waren er geen problemen met afscheid nemen. N. heeft meer vertrouwen in zichzelf gekregen en is beduidend minder angstig. Ook kan ze beter met nieuwe situaties omgaan.”

 

Geen nee durven zeggen

K. een zachtaardig, vrolijk en meegaand meisje van 10 jaar. Op school durft ze haar vinger niet op te steken in de klas, ook al weet ze het antwoord wel. En als iemand haar vraagt voor een activiteit of om iets te doen, durft ze geen nee te zeggen. Ze past zich dus gemakkelijk aan, want wat zullen anderen wel niet van haar denken. Of: straks worden ze boos. Meermaals zijn er situaties ontstaan waar K. zich niet prettig bij voelde. Ze vindt het moeilijk om voor zichzelf op te komen en durft geen nee te zeggen.

K. reageerde heel goed en snel op haar bachmix. Ze is meer in haar kracht komen te staan en heeft meer zelfvertrouwen gekregen. Ze voelt haar eigen grenzen aan en durft het te zeggen op school als ze iets niet wil. Voor de 1e keer heeft ze duidelijk Nee gezegd. Ook de juf heeft positieve veranderingen opgemerkt en geeft aan dat ze actiever meedoet en haar vinger vaker opsteekt. K. durft zichzelf meer te laten zien en zit lekker in haar vel!”

 

Over eigen grenzen (blijven) gaan

M.is een harde werker. Vanuit haar opvoeding heeft ze meegekregen dat hard werken belangrijk is en dat ze zich niet moet aanstellen. Deze overtuiging zit diep in haar systeem en zorgt ervoor dat ze door blijft gaan met werk en andere activiteiten. Ook als ze ziek is of zich niet goed voelt. De natuurlijke rem is er niet meer. Ook is het lastig zichzelf rust te gunnen, ook al weet ze wel dat ze het nodig heeft. Ze voelt zich schuldig als ze niets doet. Hierdoor is er geen balans tussen inspanning en ontspanning wat resulteert in migraine-aanvallen. Haar lichaam dwingt haar letterlijk tot rust.

Na 7 wkn haar Bach druppels ingenomen te hebben tezamen met kruidentincturen, gaat het M. gemakkelijker af om na een werkdag een rustmoment in te bouwen. Ze kan zonder schuldgevoel ’s avonds op de bank relaxen en gunt het zichzelf ook. Op het werk is het lastiger om op tijd pauze te nemen, maar ook hier worden kleine stappen vooruit gemaakt. De migraine-aanvallen zijn eerst in intensiteit afgenomen en na langere innameperiode nam ook de frequentie af. Inzicht in haar eigen patroon is belangrijk geweest in het herstelproces.”